Foon

In FOON volgen we drie telefonistes aan het schakelbord: kanaal in en uit, meer, sneller, zonder stop, nooit genoeg. De telefonistes leven in een wereld waarin ze telkens dezelfde handelingen herhalen. Hoe meer ze anderen connecteren, hoe meer ze zichzelf verliezen. De (menselijke) machines raken oververhit en alles valt stil. Zij moeten voor het eerst connectie maken met elkaar. De vrees voor stilte maakt plaats voor de kracht van verbinding.

Meer dan 100 jaar geleden verbonden telefonistes aan kruissnelheid bellers met elkaar. Via een ingewikkeld systeem van kabels kwamen krakende gesprekken tot stand. Volgens de strenge telefoonetiquette mochten de schakeldames niet lachen noch praten met elkaar. Het was zelfs verboden om te fluisteren en ze mochten al zeker niet meeluisteren met de telefoongesprekken.

Terwijl ze de wereld met elkaar in contact brachten, was onderlinge communicatie ten strengste verboden.
Deze spannende fictie vormt het uitgangspunt voor de nieuwe dOFt-voorstelling FOON.