Het al of niet slagen van een voorstelling is afhankelijk van de samenwerking tussen spelers en publiek. Spelers nemen het publiek mee in een theatrale werkelijkheid, waarin ze verwondering, confrontatie en nadenken trachten tot stand te brengen. Het publiek kan deze reis aanvatten wanneer het bereid is in de aangereikte verbeeldingswereld mee te gaan.
Theater of dans bekijken, overstijgt louter consumeren, het vraagt een actieve participatie van de bezoeker. Soms realiseren jonge mensen zich niet dat daarin het verschil zit met televisie kijken. Acteurs of dansers die ‘live’ op het podium staan verdienen respect, ook van leerlingen die de voorstelling ogenschijnlijk niet als boeiend ervaren.
Het is belangrijk dat leerkrachten/begeleiders verspreid tussen de leerlingen in de zaal zitten én optreden indien dit nodig is. Leerkrachten zijn ook in de schouwburg verantwoordelijk voor de leerlingen. Een leerkracht op de eerste of tweede rij helpt storend gedrag richting podium voorkomen.
Voor de meeste leerkrachten zijn deze aandachtspunten vertrouwd. We merken wel dat nieuwe leerkrachten niet altijd duidelijk weten waar hun verantwoordelijkheid ligt bij een schouwburgbezoek. We appreciëren het dat zij extra geïnformeerd worden.