FRAMED

“Ik sta eigenlijk heel vaak met mijn handen in mijn zij.”

“En ineens beseften we waarom de buschauffeur niet stopte. Niet omdat er geen plaats meer was op de bus.”

“Ik kwam thuis met spierpijn, omdat ik de hele dag mijn spieren extreem had opgespannen en me groter had gemaakt dan ik was. Ik wilde bij de ‘stoere’ jongens horen, maar fysiek was ik daar nog niet.”

“Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik anders was.”

“Ik ben eigenlijk wel vrij veel bezig met mijn uiterlijk.”

Enkele uitspraken van de jongeren in de voorstelling.

Het lijkt alsof ons lichaam nog nooit zo’n prominente plaats heeft gekregen in de manier waarop we naar onszelf en naar de anderen kijken. In het leven van opgroeiende jongeren leidt dat tot kwetsbaarheid, en soms tot ronduit gewelddadig gedrag: racisme, fatshaming, seksisme, pestgedrag. Het gevolg van een blik die mensen reduceert tot een lichaamskenmerk.

FRAMED wil die blik bevrijden. Acht performers delen kwetsbare details over de geschiedenis van hun lichaam. Ze tonen hoe uiterlijke kenmerken maar een fractie vertellen over wie iemand écht is. Hun woorden en bewegingen laten een zoektocht naar zelfaanvaarding en trots zien. Dit alles op de live muziek van een exclusief muzikantenduo: Hantrax creëert een aanzwellende club-vibe waarin de groep samenkomt, de trombone van Nabou Claerhout voert naar de emotionele binnenwereld van de performers.